ویژگی‌های تربیتی در سال‌های کودکی

به گزارش خبرگزاری حوزه، کودکی، کتابی است که هر صفحه‌اش با احساسات و تجربه‌های تازه نوشته می‌شود.

هر قسمت از از سالیان زندگی کودکان، دارای مختصاتی است که تعلیم و تربیت در آنها تا حدودی متفاوت است. هر اندازه سن کودک کمتر باشد، وابستگیِ شخصیتِ او به پدر و مادر یا هر کسی که مدیریت او را بر عهده دارد، بیشتر است. وابستگی گروهی انسان در دوران کودکی بسیار ناپایدار است. زیرا قدرت اندیشه درباره علل و نیکی‌های عضویت در گروه را ندارد و معمولا تا سن سه سالگی، کودک روح زندگی جمعی ندارد.

بنابراین بازی‌های او معمولا به تنهایی صورت می‌گیرد و از زمانی که روحیه حرکات جمعی در او بیدار می‌شود، تا مدت زمان نسبتا طولانی به احساسات و عواطف مربوط است نه اندیشه و تعقل. همچنین زمان دریافت اهمیت تعهد در انتهای کودکی و حدود نه سالگی بروز می‌کند.

منبع: علامه جعفری، ارکان تعلیم و تربیت، صفحه ۱۸۳و ۱۸۴